اثر مایه زنی توأم باکتری p‏seudomonas fluorescens و قارچ glomus intraradices بر جذب عناصر غذایی در گیاه گوجه فرنگی تحت سطوح مختلف شوری

گیاهان در همزیستی با قارچ­های میکوریز آربوسکولار (amf) علاوه بر جذب بیشتر آب و عناصر غذایی، می توانند مقاومت خود را در برابر تنش­های محیطی از قبیل شوری و یا خشکی افزایش دهند. تصور می رود حضور برخی از باکتری های محرک رشد گیاه (pgpr) مخصوصاً سودوموناس­ها در ریزوسفر چنین گیاهانی احتمالاً اثر هم افزایی داشته و اثرات مثبت قارچ­های میکوریز را تشدید کنند. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر مایه زنی توأم (و تک­تک) دو سویه از باکتریpseudomonas fluorescens  و قارچ glomus intraradices بر جذب عناصر غذایی در گوجه فرنگی رقم super strain b تحت سطوح مختلف شوری اجرا شد. بدین منظور گیاه گوجه فرنگی در یک طرح فاکتوریل در قالب طرح پایۀ بلوک های کامل تصادفی و سه تکرار با دو سطح قارچ glomus intraradices (با مایه­زنی (+am) و بدون مایه­زنی (-am))، سه سطح باکتری pseudomonas fluorescens (pft:pseudomonas fluorescens tabriz، pfc: pseudomonas fluorescens chao و :pf0بدون مایه­زنی) و چهار سطح شوری 56/1، 3، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر (به ترتیب 1s تا 4s) حاوی مخلوطی از نمک های nacl، cacl2، mgso4 و na2so4 مورد بررسی قرار گرفت. سطوح شوری دو هفته پس از کاشت نشاها، به صورت روزانه و به مدت 45 روز به گلدان ها اضافه شد. 1s (56/1 دسی­زیمنس بر متر)، ec محلول غذایی در آب مقطر به عنوان محیط پایه بود. نتایج تجزیه­های آماری نشان داد که در اکثر غلظت عناصر اندازه­گیری شده مانند فسفر اندام هوایی، پتاسیم، کلسیم و منیزیم ریشه و نیز ca/na ریشه و k/na ریشه و اندام هوایی تیمار pft باعث افزایش معنی­دار نسبت به تیمارهای pfc و شاهد شد (05/0p<) و غلظت سدیم ریشه و کلراید اندام هوایی در حضور تیمار pfc به طور معنی­دار بیشتر از تیمارهای شاهد و pft بود (05/0p<). غلظت سدیم، کلسیم، منیزیم و کلراید در اندام­های گیاه با افزایش شوری افزایش یافت، درحالیکه غلظت پتاسیم و فسفر روند کاهشی نشان دادند. بر اساس نتایج بدست آمده در این تحقیق، مایه­زنی گیاه گوجه­فرنگی با باکتری pft، شاخص های تحمل به شوری و در نتیجه شرایط رشد را در گوجه­فرنگی بهبود می بخشد.